Dat willekeurige getrappel van je baby heeft wel degelijk een doel

Je denkt dat je baby misschien zomaar wat met zijn beentjes trappelt, maar dat is niet zo. Zijn bewegingen hebben een doel.

De spontane, willekeurige bewegingen van baby’s helpen bij de ontwikkeling van hun sensomotoriek. Dit is de interactie tussen de zintuigen en beweging. Je ziet bijvoorbeeld een koekje, dat pak je op en stop je in je mond. Daarvoor is de wisselwerking tussen je zintuigen en je spieren belangrijk.

Nieuwsgierige baby’tjes 
Eerst nam een onderzoeksteam daartoe de bewegingen op van twaalf gezonde pasgeborenen (minder dan tien dagen oud) en tien baby’s (drie maanden oud) met speciale bewegingsregistratietechnologie. Daarna schatten ze de spieractiviteit en zintuiglijke input van de baby’s in met behulp van het computermodel van het bewegingsapparaat. Met behulp van algoritmes analyseerden ze de ruimte- en tijdkenmerken van de interactie tussen de inputsignalen en de spieractiviteit. Met andere woorden: bij welke zintuiglijke prikkel volgde op welk moment wat voor beweging.

“We waren verrast dat tijdens het spontane getrappel en gezwaai, de bewegingen van de kinderen alle kanten opgingen en ze verschillende sensomotorische interacties hadden. We noemden dit fenomeen ‘sensomotorische wandering’”, zegt Kanazawa. “Er wordt altijd aangenomen dat de sensomotoriek zich ontwikkelt door herhaalde interacties: hoe meer je dezelfde beweging uitvoert, hoe sneller je hem zult leren en onthouden. Maar onze resultaten laten iets heel anders zien. Baby’s ontwikkelen hun eigen sensomotorische systeem door explorerend gedrag en nieuwsgierigheid, dus ze herhalen niet steeds dezelfde acties, maar doen een aantal verschillende dingen.”

Terug naar nieuwsoverzicht